Transfernieuws: Alberto Masi, hij is weer van ons!

Vandaag tekende centrale verdediger Alberto Masi (foto links, in Juve-shirt met de Supercoppa), a.k.a. De Nieuwe Nesta, een huurcontract dat hem dit seizoen weer aan Pro Vercelli bindt na een zomer lang verrassend goed de voorbereiding bij Juventus te hebben meegedraaid. Juventus wil hem echter toch nog een seizoen ervaring op laten doen en Pro Vercelli zat op het vinkentouw. De Witte Leeuwen wonnen de slag om de kersverse jeugdinternational van Chievo Verona dat ook serieus naar hem hengelde. De wens van de speler om wederom het witte shirt te dragen bleek doorslaggevend. Masi zal zich na de uitwedstrijd tegen Reggina bij de ploeg voegen. Uiteraard wordt hij hartelijk welkom terug geheten in Vercelli.

Verder wordt het ondertussen drukker en drukker voorin, want na de komst van Tiribocchi legde Pro Vercelli vandaag nog een aanvaller vast: de Braziliaan Marcos Ariel De Paula (28) draagt dit seizoen ook het magische witte shirt. De Paula wordt gehuurd van Chievo Verona dat hem de afgelopen tien jaar eigenlijk continue verhuurde aan een andere club. (In 2002 debuteerde hij overigens wel namens Chievo in de Serie A en in het seizoen 2009-2010 speelde hij namens die broodheer eveneens op het hoogste niveau, en scoorde zijn eerste doelpunten in de Serie A.) Vandaar dat De Paula ondertussen dertien verschillende clubs diende, van de jeugd van het grote AC Milan (hij debuteerde met twee doelpunten in een 4-1 overwinning op de jeugd van Feyenoord in het Viareggio-toernooi) tot het nietige Manfredonia. Vorig seizoen speelde hij in het shirt van Bari (14 wedstrijden en 3 goals in de Serie B) en komend seizoen dus in dat van Pro Vercelli. Met de komst van De Paula en Tiribocchi is het opeens dringen geblazen in de spits. Iemmello, Zigoni, Di Piazza, De Paula, Tiribocchi, wanneer had de club voor het laatst zoveel aansprekende namen voor twee spitsposities?

Il Tir Vercellese

La Sesia en tuttoprovercelli.com volgden de totstandkoming van de transfer van de 34-jarige aanvaller Simone Tiribocchi de afgelopen weken op de voet. La Gazetta dello Sport berichtte er ook over. Zijn komst hing al eventjes boven de markt, maar leek afgelopen week bijkans vervlogen toen Udinese opeens interesse in hem toonde als stand-in voor Di Natale. Het gonsde van de geruchten en in de pers circuleerden onmiddellijk namen van alternatieve opties die algemeen directeur Romairone aan het verkennen zou zijn. Maar nadat Udinese deze week werd uitgeschakeld in de voorronde van de Champions League kwam de transfer van Tiribocchi naar Pro Vercelli alsnog in een stroomversnelling. La Stampa schreef vandaag:

Het is eindelijk officieel: Simone Tiribocchi is speler van Pro Vercelli. De algemeen directeuren van Pro Vercelli en Atalanta, Romairone en Marino, ondertekenden de contracten in Zingonia en Il Tir is nu een Witte Leeuw. Hij tekende een tweejarig contract en zal het shirt met rugnummer 15 dragen. Vandaag om 16 uur volgt de presentatie in de vip-zaal van het Piola Stadion. En om 17 uur volgt zijn eerste training op het trainingscentrum Bozino. Voor de fans van De Witten komt een droom uit. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Zijn komst maakte inderdaad het nodige los in Vercelli getuige de taferelen voor de hoofdingang en in de vip-zaal van het Silvio Piola Stadion, waar een schare fans Il Tir met applaus verwelkomde en luidkeels toezong. Pro Vercelli is op voorhand een cultheld in de roemruchte historie en de harten van de fans rijker. Bij afwezigheid van voorzitter Secondo werd Tiribocchi op de inderhaast belegde persconferentie welkom geheten door bestuurslid Fabrizio Rizzi en vicevoorzitter José Saggia. Rizzi: “Wilskracht heeft hem hier gebracht, hij kent de waarden van deze club. Hij is een grote speler en een geweldig mens.” Tiribocchi droeg een t-shirt met een print van Mike Tyson op de borst en hoorde het met een brede glimlach aan. Saggia: “Hij is een jongen van wie we veel verwachten.” Uit handen van Rizzi kreeg Tiribocchi vervolgens zijn wedstrijdshirt overhandigd. De eerste woorden van Tiribocchi in dat nieuwe shirt: “De club wilde me enorm graag hebben. Het is voor mij belangrijk dat deze club het goed wil doen en zich nadrukkelijk wil verbeteren. Sommige kranten suggereerden aan het begin van de transferperiode dat ik zou vertrekken naar Amerika, maar ik wilde vooral naar Pro Vercelli. Het spijt me dat ik de eerste wedstrijd niet mee kon doen en ook de tweede wedstrijd zal ik nog moeten missen. Ons doel is lijfsbehoud. Ik ben ook door Udinese benaderd, maar mijn eerste keus was Pro Vercelli.” 

Wie de Italiaanse voetbalmedia de afgelopen weken volgde, proefde het verlangen van iedereen in Vercelli om Tiribocchi in de armen te sluiten. Trainer Braghin voorop, die afgelopen week zei zijn komst te verwachten. De wens is de vader van de gedachte. In ieder geval heeft Braghin met Tiribocchi zijn vurig gewenste ervaren spits binnen. In zijn profcarrière die in 1995 begon, speelde Tiribocchi 450 wedstrijden waarin hij 141 goals maakte. De meeste van die doelpunten scoorde hij de afgelopen tien jaar in de Serie A en B, in dienst van Siena, Torino, Chievo Verona, Lecce en Atalanta. 

Op wikipedia.it staat een aantal opmerkelijke wetenswaardigheden over de nieuwe spits vermeld. Zo is hij gepassioneerd supporter van Roma; getrouwd met voormalig Miss Italia Gloria Zanin (met wie hij het liefst een spelletje kaart of playstation schijnt te spelen); na iedere goal doet hij alsof hij aan de claxon van een truck trekt; zijn lievelingseten zou Zucchini-pasta met gehaktballetjes en saus zijn; en hij zit onder de tattoos zoals één van twee in elkaar verstrengelde zwanen, één met zijn trouwdatum, één met de tekst “Gloria per sempre”, de namen van zijn ouders in het Chinees en verschillende tribals.

De beeldschone en vier maanden zwangere Gloria Zanin kwam overigens ook nog aan het woord op tuttoprovercelli.com. Met een glimlach vertelde ze dat het toch echt waar was dat ze haar man een paar weken geleden richting Vicenza probeerde te bewegen: “Maar, ik ben niet bij machte om op dit gebied besluiten te beïnvloeden. Hoogstens kan ik iets zeggen in het geval van een transfer naar de andere kant van de wereld. Een journalist belde me en vroeg of ik blij zou zijn als Tiribocchi naar Vicenza zou gaan en als Vicentina kon ik niet anders dan ‘ja’ zeggen. Maar in werkelijkheid had ik niet de illusie dat ik mijn echtgenoot heel veel kon beïnvloeden, er zijn zoveel andere dingen die van invloed zijn. Vanaf het begin was ik heel blij om naar Vercelli te gaan, dus was ik heel blij om te zien hoe overtuigd hij was van zijn keuze. Ik zag zijn enthousiasme na een periode waarin hij slecht speelde, wat moeilijk is te verdragen voor iemand die speelt met passie.” 

Kortom, met Tiribocchi beschikt Pro Vercelli weer over een gepassioneerde cultheld die het in zich heeft om uit te groeien tot een publiekslieveling zoals Walter Mirabelli en Simone Malatesta, en dan naar verwachting van een iets hogere orde. En vooral dat laatste maakt zijn komst zo bijzonder. Met Tiribocchi trekt Pro Vercelli niet alleen een brok ervaring aan, maar ook een speler die in de Serie B op voorhand tot de buitencategorie behoort en die het in zich heeft om de hele ploeg bij de hand te nemen en een extra zwengel voorwaarts te geven. 

Enigszins in de schaduw van Tiribocchi staat de komst van de jonge Braziliaanse middenvelder Gabriel Appelt Pires van Juventus die deze week ook werd afgerond. Hij wordt een jaar gehuurd van De Oude Dame. Wellicht enigszins onterecht in de schaduw, want volgens kenners is hij de natuurlijke opvolger van Andrea Pirlo. In Brazilië geniet hij al bekendheid omdat hij twee jaar geleden op zeventienjarige leeftijd in dienst van zijn voormalige club Resenda in zijn eentje Ronaldinho uitschakelde in een wedstrijd tegen Flamengo. Wederom een veelbelovend talent dat wellicht even snel over het veld wervelt als Elio De Silvestro, die zich de afgelopen dagen aan het bewijzen is. Zoals in het oefenpartijtje dat Pro Vercelli gisteren nog even tussendoor speelde tegen Le Grange. De Witte Leeuwen wonnen met 0-12. Het was een feestje voor de aanvallers. Iemmello (4), Zigoni (3), Carraro (2), Di Piazza en De Silvestro vonden het net, evenals middenvelder Scavone. Il Tir zal scherp moeten zijn, want het jonge talent achter hem popelt om te spelen.

Unieke competitiewedstrijd in aantocht

Wist u dat de wedstrijd Reggina vs. Pro Vercelli historisch gezien een zeer bijzondere wedstrijd is? Komend weekend is het namelijk pas de derde keer in de geschiedenis dat beide ploegen elkaar in competitieverband treffen. De ploeg uit Reggio Calabria en De Witte Leeuwen speelden slechts twee keer eerder tegen elkaar, in het seizoen 1957-1958. Na die twee wedstrijden staan de ploegen volkomen in evenwicht. Thuis won Pro Vercelli met 1-0 en de uitwedstrijd werd met dezelfde cijfers door Reggina gewonnen. 

Het is niet zo dat Reggina geen geschiedenis kent. De club werd in 1914 opgericht en bestaat dus bijna een eeuw. In tegenstelling tot Pro Vercelli wist Gli Amaranto (De Donkerroden) nimmer een echte hoofdprijs te winnen; drie keer werd een titel in de Serie C gewonnen. Hoogtepunt is dan ook de promotie van de club naar de Serie A in 1999. Reggina hield het op één seizoen na een decennium lang uit op het hoogste niveau en overleefde tussendoor zelfs een enorme puntenaftrek vanwege het Calciopoli-schandaal. Sinds 2009 speelt Reggina weer in de middenmoot van de Serie B. Het opvallendste wapenfeit van Reggina is dus wellicht dat het donkerrode shirt ooit werd gedragen door twee latere Wereldkampioenen (2006): Andrea Pirlo (een seizoen op uitleenbasis) en Simone Perrotta, van wie de laatste een product is van de eigen jeugdopleiding en namens De Donkerroden in het betaalde voetbal debuteerde.   

We schrijven 27 oktober 1957. De zevende speelronde in de Serie C. Op neutraal terrein (Gioia Tauro) wint Reggina met 1-0 van Pro Vercelli dankzij een doelpunt van De Vito in de twintigste minuut. De opstelling van Pro Vercelli luistert naar de volgende namen: Colombo, Russi, Bosio, Spaghi, Tonegutti, Bolzoni, Limberti, Perin, Bosisio, Lusardi en Genovesio. De trainer heet dat seizoen Todeschini. Op 9 maart 1958 wordt de return gespeeld. De opstelling van Pro Vercelli is op een aantal plekken gewijzigd. De nieuwe namen zijn Fontana, Amateis en Sergio Pensotti (geboren en getogen in Vercelli en dat seizoen door Atalanta uitgeleend aan de club waar hij zijn carrière begon en beëindigde). In de 62ste minuut scoort middenvelder Perin de 1-0. Pro Vercelli is ondanks het evenwicht tussen beide ploegen de morele winnaar, want eindigt uiteindelijk op een keurige vijfde plaats op de ranglijst; Reggina als elfde. Hoogtepunt van dat seizoen vormt voor De Witte Leeuwen echter een andere wedstrijd: in het bekertoernooi wordt thuis met 1-1 gelijkgespeeld tegen het grote Juventus dat hetzelfde seizoen de scudetto won. Ciocchetti benut die wedstrijd een penalty in het magische witte shirt. Opmerkelijk genoeg werd trainer Todeschini dat bekertoernooi vervangen door een technische commissie. Het had weinig effect want in de kwalificatiepoule werd Pro Vercelli uitgeschakeld na forse nederlagen tegen Torino en Biellese. In het nieuwe seizoen zat Todeschini weer keurig op de bank.

Komende wedstrijd keert Braghin vanwege zijn schorsing nog niet terug op de bank. Dat de balans tegen Reggina evenwel in ons voordeel moge uitslaan.

De Overwinning Smaakt Zoet

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De eerste wedstrijd van het seizoen is altijd bijzonder. Hoewel het hoogzomer is, voel je lentekriebels in je buik. Verwachtingsvol kijk je uit naar hoe je ploeg het zal doen. Op zo’n eerste speeldag kan het alle kanten op. Met wat geluk ben je opeens koploper, maar een valse start kan ook. Op vrijdagavond openden Modena en Verona het nieuwe Serie B-seizoen met een gelijkspel. Bij winst op Ternana zou Pro Vercelli zomaar boven die clubs staan. Dat zou wat zijn. Verona is een grote club; ik ben er afgelopen seizoen nog wezen kijken. Maar die grote club won maar één scudetto. Pro Vercelli won er zeven, maar we dromen van een achtste zoals onze Britse vriend Chris King onlangs ook schreef. We beginnen zelfverzekerd aan dit nieuwe seizoen, waar opnieuw alles mogelijk is. De eerste tegenstander is dus die andere promovendus uit de Lega Pro Prima Divisione. We hebben na afgelopen seizoen wat goed te maken tegen de mannen uit Terni, die de titel opeisten en waarvan niet werd gewonnen. De wedstrijd kijk ik via een live streaming op Internet, op een wisselkanaal van Sky. In hoog tempo wordt geschakeld tussen de verschillende wedstrijden in de Serie B. Obscure wedstrijden zoals Juve Stabia vs. Livorno, Padova vs. Virtus Lanciano, Crotone vs. Brescia en Grosseto vs. Novara flitsen voorbij. De verbinding is slecht en tussen het geraas en geruis door vang ik glimpen op van Pro Vercelli. De magische witte shirts en zwarte broeken en sokken. In het Stadio Garilli in Piacenza, dat de komende wedstrijden ‘thuis’ zal zijn voor De Witte Leeuwen, zitten zo’n 1.300 tifosi – onder andere met bussen hier naartoe gereisd – om de historische rentree in de Serie B mee te maken en de ploeg als vanouds te steunen. Met Pro in het hart voel ik me één met hen. 

Basisopstelling tegen Ternana

Eerste helft
Pro Vercelli begon in een al enigszins vertrouwd aanvoelende basisopstelling, met de nieuwelingen Cosenza, Scaglia, Scavone en Caridi in de basis. Caridi was opgesteld als nummer tien achter de twee spitsen Di Piazza en Iemmello. De keuze voor Di Piazza lag voor de hand na de goede voorbereiding die hij heeft gedraaid. Iemmello blonk de laatste week uit. Meest verrassend was dat assistent-trainer Turrone op de bank zat omdat Braghin een schorsing uitzat die hij had opgelopen in de bekerwedstrijd tegen Cesena. Met alle respect voor Braghin hoefde dat op voorhand niet al te veel uit te maken. Turrone verving Braghin de afgelopen seizoenen wel vaker en deed het vrijwel altijd goed. En nu ook. In de twaalfde minuut kwam Pro Vercelli al op voorsprong. Di Piazza had de eer om de eerste speler te zijn die na 64 jaar weer namens Pro Vercelli in de Serie B scoorde. (De laatste was in 1948 de in Vercelli geboren Luigi Giuliano geweest, die daarna carrière maakte in dienst van Torino en Roma en tot één interland zou komen.) Het was een overtuigend doelpunt van dichtbij ook al leek er een luchtje van buitenspel aan te zitten. Evenwel was de treffer verdiend, want Pro Vercelli overtuigde het eerste deel van de wedstrijd met inzet en flair. Na de treffer reageerde Ternana. De tegenstander kreeg het betere van het spel en was uiteindelijk het meest in balbezit. In de 27e minuut was het daarentegen Caridi die namens Pro met een individuele actie een grote kans op verdubbeling van de score creëerde. Zijn schot schampte de lat. Bij rust stond het derhalve nog steeds 1-0. Caridi was samen met Bencivenga de beste speler aan Pro Vercelli-zijde. Met een diagonaal schot had Iemmello aan de basis van de openingstreffer gestaan.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Tweede helft
In de loop van de tweede helft vielen Germano, Fabiano en De Silvestro in. De vurig spelende De Silvestro kreeg nog een goede kans op 2-0, maar na negentig minuten stond het nog altijd 1-0 voor Pro Vercelli. Genoeg voor de overwinning. Diep in de extra tijd zette Ternana nog aan voor een slotoffensief, maar het mocht de mannen uit Terni niet baten. Valentini (samen met Espinal de uitblinker) hield zijn doel schoon en na ruim vier minuten blessuretijd floot scheidsrechter La Penna eindelijk af. Op het wisselkanaal zag ik in diezelfde allerlaatste minuut Crotono op 1-0 komen tegen Brescia. De spelers renden juichend over het veld achter doelpuntenmaker Raffaella aan, de mensen in het stadion gingen uit hun dak. Dolblij met de gehoopte winst. Een treffend beeld bij het gevoel dat ik had na de verse overwinning van De Witte Leeuwen. De kop is eraf, de eerste drie punten zijn binnen en er is goed gespeeld. Mijn hart juicht. “De winst van vanavond was een unieke ervaring,” zei voorzitter Secondo na afloop. “Het was een prachtige ervaring voor ons allemaal,” aldus matchwinnaar Di Piazza. La Stampa merkte op dat Pro Vercelli nu al zes punten boven rivaal Novara staat (dat 1-1 gelijkspeelde en door puntenaftrek op -3 staat). De overwinning smaakt zoet.

Aanstaande zaterdag zal het heven. Forsa Pro!

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Op de officiële presentatie van Pro Vercelli van afgelopen dinsdag, sprak onze normaal gesproken zo bescheiden voorzitter Massimo Secondo (foto links) klare taal over de doelstelling voor dit seizoen: “Met deze groep ben ik er zeker van dat we ons zullen redden en handhaven in deze competitie. Dat is een belofte.” Uit die woorden spreekt veel vertrouwen. Is dat gegrond? Wat heeft Pro Vercelli geleerd van de laatste oefenwedstrijden tegen Santhia (0-3), Cossato (0-7), en Lupa Piacenza (0-5)?

Allereerst de eer aan trainer Braghin, zijn commentaar na de wedstrijd tegen Santhia: “De tweede helft ging het beter. Of ik iets goeds zag? Caridi liet wat goede dingen zien, en Scavone en Ranellucci overtuigden zeker ook. Sini? Het is nog te vroeg om hem te beoordelen. De conditie van de ploeg kan nog beter.” Voorts nog enkele andere commentaren. Di Piazza na de wedstrijd tegen Cossato: “Ik ben blij met het optreden, niet zozeer vanwege mijn hattrick, maar vooral vanwege de conditie, mijn benen zijn goed. Deze twee oefenwedstrijden helpen ons om de conditie te verbeteren en tactische oplossingen te vinden zoals de trainer die wenst. We zijn er klaar voor.” Scavone: “Ik ben in een fijne groep terecht gekomen. We hopen de eerste ronde van de competitie goed van start te gaan. We hebben nog wat werk te verzetten, maar zitten op het juiste spoor.” Zigoni: “We zitten conditioneel nog niet aan onze top, kunnen nog meer doen en hebben nog tijd om onszelf te verbeteren komende week. Ik werk hard om in het spelsysteem van trainer Braghin te functioneren en ben vol vertrouwen.” De Silvestro na de wedstrijd tegen Piacenza: “We bereiden ons zo goed mogelijk voor op aanstaande zaterdag en ik vind dat we goed bezig zijn.”

De nadruk in de commentaren lag dus vooral op de verdere opbouw van de conditie. Nu dat met drie oefenwedstrijden in kort tijdsbestek gebeurd is, mag het seizoen beginnen. De ploeg lijkt precies op tijd klaar te zijn voor de competitiestart.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Opvallende spelers in de laatste oefenwedstrijden waren:
Cancelotti: Superfit en initiatiefrijk. In de wedstrijd tegen Santhia stond hij aan de basis van het doelpunt van Scavone die zelfverzekerd voor de goal was.
Caridi: Technisch begaafd en gevaarlijk in de afronding met onverwachte schoten op doel. Een persoonlijkheid in het veld.
Zigoni: Beweegt goed, speelt intelligent en klikt goed met Fabiano en Caridi op de flanken. Meerdere malen gevaarlijk voor het doel.
Di Piazza (foto links tegen Lupa Piacenza): De ware scherpschutter van deze ploeg. Een opportunist met een goed gevoel voor doelpunten. Hij speelde deze voorbereiding voor zijn doen optimaal. Zijn bewegingen zijn goed; wellicht de verrassing van het seizoen.
Iemmello: Zijn creativiteit wordt gekenmerkt door zijn genie en de klasse die hij tentoonspreidt. Hij straalt rust uit en stelt zichzelf volledig ter beschikking aan trainer Braghin. Vormt goed koppel met Di Piazza, spektakel gegarandeerd. 
Carraro: Maakt het Braghin lastig om te kiezen wie achter de diepe spits gaat spelen. Heeft concurrentie van Caridi en Fabiano, maar zal genoeg kansen krijgen om te schitteren.
Espinal: Zijn ervaring zal van doorslaggevend belang zijn. Het maakt niet uit waar hij speelt, want hij zorgt altijd voor zekerheid en temperament. Hij zal de ploeg dit seizoen met zijn leiderschapskwaliteiten bij de hand moeten nemen.
De Silvestro: Verrassing als spits met gevoel voor goals in de tweede helft tegen Piacenza. Veelbelovend en vergroot de opties voor trainer Braghin.  

Hierboven betreft een samenvatting van teksten die tuttoprovercelli.com de afgelopen week aan de spelers wijdde na de genoemde oefenwedstrijden. Het klinkt inderdaad veelbelovend: de ploeg is gericht versterkt, vrijwel alle posities zijn dubbel bezet, een mooie mix van talent en ervaring en van betrouwbaarheid en creativiteit. Er vormt zich een nieuwe hiërarchie waarin iedereen zich schikt. Alle spelers hebben het beste voor met de club, weten wat van hen verwacht wordt en willen de magie van successen in het witte shirt (her)beleven. Braghin heeft veel keuzemogelijkheden, er staat hem een brede en veelzijdige selectie ter beschikking.

Met die mogelijkheden streeft de club dus ten minste naar handhaving in de Serie B. Als iemand die doelstelling mag uitspreken, daarvan mag dromen, is het Massimo Secondo. Ik herinner mij nog de eerste woorden die Secondo sprak nadat hij in augustus 2010 te horen had gekregen onder de vlag van Pro Vercelli een doorstart te mogen maken in het betaalde voetbal: “Het lijkt nog steeds niet waar te zijn, het is een droom die waarheid wordt.” Samen blijven we dromen in de werkelijkheid; het Pro Vercelli-gevoel ten voeten uit. Aanstaande zaterdag zal het heven. Forsa Pro!

Cavanna: De Witte Leeuw die Jaguar werd (en wereldkampioen!)

Als we spreken over de wereldkampioenen die Pro Vercelli voortbracht hebben we het doorgaans over Virginio Rosetta (in 1934), Silvio Piola en Pietro Ferraris II (beiden in 1938). Er is echter nog een vierde van oorsprong Pro Vercelli-speler die WK-goud in ontvangst mocht nemen: Giuseppe Cavanna, reservekeeper van Italië op het WK van 1934.



Giuseppe Cavanna

Cavanna werd op 18 september 1905 in Vercelli geboren. Hij debuteerde in het seizoen 1924/1925 in het magische witte shirt. Hij zou twee perioden uitkomen voor Pro Vercelli, tussen 1924 en 1929 (hoogste niveau) en tussen 1937 en 1939 (Serie B). In totaal speelde hij 105 wedstrijden voor De Witte Leeuwen. In het blad Bianche Casacche van 16 oktober 1926 kunt u lezen dat hij in zijn vroege Pro Vercelli-jaren bekend stond als: “De held van menig zware strijd in naam van U.S. Pro Vercelli.” Het blad meldde daarnaast dat Cavanna een excellente speler was die overal waar hij speelde een sterke indruk maakte door zijn reddingen en eerlijk en krachtig spel. Zijn vertrek uit Vercelli in 1929 was dan ook enigszins wrang; gevolg van de zogenaamde Zaak Cavanna. In de wedstrijd tegen Juventus op 16 december 1928 stond een gracieus spelend Pro Vercelli tot twintig minuten voor tijd met 3-1 voor dankzij een hattrick van aanvaller Giuseppe Seccatore. In de laatste twintig minuten van de wedstrijd liet Cavanna echter opzichtig drie doelpunten door waardoor de derby uiteindelijk met 3-4 in eigen huis verloren ging. Met zijn hand op het hart verklaarde Cavanna dat er geen opzet in het spel was, maar het mocht niet baten. Het publiek in Vercelli was woedend op de doelman; zijn positie niet langer houdbaar.

Op 26 november 1933 als Napoli-
keeper terug in het Robbiano (0-0). 

Aan het eind van het seizoen stapte hij over naar Napoli waar hij zijn grootste successen als doelman vierde. In dienst van die club speelde hij tussen 1929 en 1936 151 wedstrijden in de (sub)top van de Serie A en in het seizoen 1934/1935 vestigde hij een record van het minste gemiddelde aantal tegendoelpunten per wedstrijd (0,722), een record dat pas in het seizoen 1970/1971 werd verbroken door de legendarische Dino Zoff. Cavanna had de bijnaam De Jaguar en was – leuk feit – de oom van Silvio Piola. 

Cavanna werd wereldkampioen zonder ooit een interland te spelen. Aanvankelijk ging het tussen Cavanna en Guido Masetti van Roma wie de derde doelman zou worden in het WK-team, maar na een blessure van doelman Carlo Ceresoli van Internazionale werden beiden geselecteerd door de legendarische bondscoach Pozzo. Gianpiero Combi van Juventus genoot evenwel de voorkeur als eerste doelman. Cavanna had de pech precies tussen twee grote keepergeneraties in te vallen, te weten het duo Ceresoli-Combi enerzijds en Olivieri-Masetti anderzijds, en kwam dus nooit aan bod. Desalniettemin werd Cavanna als reservedoelman ook wereldkampioen en kon hij terugblikken op een prachtige carrière in de shirts van Pro Vercelli, Napoli en Benevento. Voor Italië B speelde hij in de jaren '30 nog wel zes interlands.

Coppa Italia: Zeepaardjes vs. Witte Leeuwen 2-1 n.v.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pro Vercelli verloor na verlenging met 2-1 van Cesena in de Coppa Italia. Braghin koos de wedstrijd tegen Cesena voor de eerder beproefde kerstboomtactiek, met twee trequartistas: Carraro en Caridi, en één diepe spits: Zigoni. Daarachter stond een middenveld met Espinal, Calvi en Scavone, waardoor Germano, Casoli en Innocenti op de tribune mochten plaatsnemen. Het basiselftal bestond verder uit een defensie met doelman Valentini, rechtsback Bencivenga, centrale verdedigers Ranellucci en Cosenza en linksback Scaglia. Hoewel de wedstrijd tegen Cesena gelijk opliep, was het concept geen groot succes. La Sesia schreef: “Met de kerstboomtactiek controleerden De Witten de wedstrijd, maar aanvallend wisten ze geen vuist te maken.”

Basisformatie van Pro Vercelli
tegen Cesena

In de 24e minuut kwamen De Zeepaardjes op voorsprong via spits Lapadula (ex-Pro Vercelli) na een goede actie en dito voorzet van D’Alessandro die aan de linkerkant vrij spel had na balverlies van Bencivenga. In de 41e minuut van de tweede helft maakte Pro Vercelli gelijk via Di Piazza die een voorzet van de linkerkant van Iemmello verzilverde. Vervolgens lukte het invaller Fabiano niet om een minuut voor tijd vrij voor de keeper de winnende goal te scoren. Dat betekende verlengen. In de 13e minuut van de eerste verlenging maakte Cesena de winnende treffer via Graffiedi, die profiteerde van mistasten van Cosenza. Doelman Valentini speelde overigens een degelijke wedstrijd en verrichtte nog een miraculeuze redding in de tweede helft van de verlenging. Bencivenga had het daarentegen zwaar tegen D’Alessandro en Cosenza viel ook op foutjes te betrappen; nog zoekende naar de chemie met Ranellucci. Ranellucci en Scaglia speelden OK, maar niet bijzonder. Hetzelfde gold voor de middenvelders. Voorts viel het harde werken van Caridi op, die goed klikte met Carraro. Zigoni onderscheidde zich niet, in tegenstelling tot invallers Iemmello (goed spel) en Di Piazza (doelpunt). In de laatste minuut van de verlenging schoot Iemmello nog een schitterende vrije trap tegen de paal.   

Braghin na afloop: “De wedstrijd was in balans, misschien waren wij wat beter in de eerste helft en speelden zij beter in de tweede helft. In de Serie B worden bepaalde fouten afgestraft. We zijn erg moe, maar speelden met open vizier. We moeten ons spel nog op veel punten verbeteren.”

Onze Football Manager & Sini

Kent u het computerspel Football Manager? Het is ook wel bekend onder de naam Championship Manager, ooit ontwikkeld door de gebroeders Paul en Oliver Collyer. Sinds 1994, twee jaar na de introductie, heb ik het veel te veel uren gespeeld (de laatste jaren sinds ik vader ben overigens een stuk minder tot niet). Ik kende het spel in zijn rudimentaire vorm en ontwikkelde er door de jaren in mee. Oefening baart kunst en door regelmatig te spelen groeide ik uit tot een succesvolle football manager. Zo won ik het wereldkampioenschap met Brazilië, Nederland, Uruguay en Italië. En Europacups met Roma, Chelsea, Barcelona, Juventus, Ajax, Heerenveen en Pro Vercelli.

Ieder jaar verscheen een nieuwe versie van het spel en vele malen klom ik met Pro Vercelli in rap tempo omhoog vanuit de Serie C2 naar de Serie A. Ik herinner mij een spel waarin ik Mario Balotelli op jonge leeftijd kon vastleggen en scudetto na scudetto won en meerdere malen de Champions League. Het was vooral de kunst om met beperkte middelen de grote talenten in het spel te vinden en vroegtijdig vast te leggen, want de jeugd heeft de toekomst en talenten ontwikkelen is van oudsher onderdeel van de voetbalfilosofie van De Witte Leeuwen. Bij de successen met Pro Vercelli kon ik eindeloos wegdromen. 


(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Eerder heb ik al eens geschreven dat mijn gevoel mij zegt dat Giancarlo Romairone (foto links) deze kunst ook verstaat. Als gepassioneerd Pro Vercelli-fan die geniet van de successen zie ik alles nu natuurlijk door een roze bril. Dat weet ik. Maar ik heb hem eens mogen ontmoeten en trof een vriendelijke sportieve man. Zijn positieve energie, ontspannenheid en looks vielen mij op. Hij komt geïnteresseerd, geduldig, vakkundig en slagvaardig over. Hij kan terugblikken op een lange carrière als profvoetballer in de lagere divisies (in het seizoen 1989/1990 speelde de toenmalige aanvaller 31 wedstrijden voor De Withemden en scoorde 11 maal). Onder zijn leiding heeft Pro Vercelli gekozen voor een zorgvuldig technisch beleid gericht op de ontwikkeling van grote Italiaanse talenten aan de hand van een aantal ervaren spelers. Zo wordt een complementaire ploeg gesmeed waarin talent de kans krijgt. Romairone haalde vorig seizoen onder andere Bencivenga, Cancellotti, Germano, Carraro en Iemmello naar Vercelli. Het vertrouwen in hun talent en in ervaren spelers zoals Malatesta en Espinal betaalde zich uit in sportief succes in de vorm van twee maal plaatsing voor de play-offs en de promotie naar de Serie B van afgelopen seizoen. De recente transfer van de 19-jarige Masi naar Juventus, na amper een volledig seizoen spelen bij Pro Vercelli, toonde aan dat het beleid ook voetbal-economisch deugt.

Er is een stabiele voetbalclub ontstaan, waar dromen mogelijkheden zijn. Dit seizoen zet de club het gevoerde technische beleid dan ook onverminderd voort. Romairone haalde Zigoni, Casoli, Innocenti en De Silvestro (de laatste twee werden deze week opgeroepen voor respectievelijk Argentinië en Italië Onder-20) en verlengde de huurcontracten van Carraro, Iemmelo en Di Piazza. Voor de gewenste ervaring en balans werden Cosenza, Scaglia, Scavone en Caridi aangetrokken. En vandaag verraste Romairone mij weer positief met de komst van Simone Sini (foto onder) van AS Roma. Pro Vercelli kondigde de transfer als volgt aan op de clubwebsite:

F.C. Pro Vercelli 1892 meldt dat vandaag de transfer is afgerond van A.S. Roma-verdediger SIMONE SINI, die al voor de nationale elftallen Onder-15, 16, 17, 18, 19, 20 en 21 uitkwam. De in ’92 geboren speler wordt door de witte voetbalclub geleend met recht op overname voor F.C. Pro Vercelli 1892. Geboren in Sesto San Giovanni (Mi), op 9 april 1992, zette hij zijn eerste stappen bij Tor di Quinto, waar hij werd gescout en overgenomen door Roma. De club uit de hoofdstad zorgde voor een geleidelijke ontwikkeling: op 18-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de Serie A namens Lecce, terwijl hij afgelopen seizoen in de Serie B uitkwam en de kleuren van Bari en Livorno verdedigde. Simone Sini’s loopbaan wordt sinds jonge leeftijd gekenmerkt door de vele oproepen voor het Italiaanse nationale team. In het blauwe shirt kwam hij in alle leeftijdscategorieën uit, en speelde hij voor de selecties Onder-15, 16, 17, 18, 19, 20 en 21.

Op tuttoprovercelli.com gaf Sini het volgende commentaar op zijn transfer: “Na twee weken voorbereiding kreeg ik wat problemen met Livorno. Toen Pro Vercelli belangstelling toonde, wilde ik aan niets anders meer denken. De deal kon eenvoudig met de directeur worden rondgemaakt en nu ben ik hier, helemaal klaar om aan dit nieuwe avontuur te beginnen. Van origine ben ik Milanees, maar ik voel mij Romein aangezien ik 13 jaar in de hoofdstad heb geleefd. In het geelrode shirt herinner ik mij de winst van het jeugdkampioenschap, en meer recentelijk vind ik het mooi om terug te denken aan mijn debuut voor Lecce. Hoewel we met 4-0 verloren tegen AC Milan. Het is heel bevredigend om uit te komen voor de nationale teams, van Onder-15 tot Onder-21, ik droeg alle shirts. Afgelopen seizoen heb ik ervaring opgedaan in de Serie B met Bari en Livorno. Ik weet al een beetje hoe de competitie is, maar kom naar Vercelli in alle nederigheid en sta volledig beschikbaar. Als centrale verdediger is Nesta mijn idool. Van de nieuwe groep ken ik Carraro en Iemmello, die ik als tegenstanders ben tegengekomen. Ik kan niet wachten om aan deze nieuwe uitdaging te beginnen.”

Vaak ben ik blij verrast over de spelers die Romairone naar Pro Vercelli haalt, en soms ben ik simpelweg verguld met een speler die ik uit het spel herken. Zo ook met de komst van Sini, die in Football Manager voorkomt als talentvolle linkspoot, die achterin op verschillende plekken inzetbaar is. Iemmello, Carraro, Zigoni en De Silvestro zijn in het spel allemaal grote talenten en samen kunnen zij hun fictieve faam op het veld van het Silvio Piola Stadion waar gaan maken. 

Achter alle aankopen zit een idee of een gedachte om de ploeg sterker en completer te maken en de talenten onderscheiden zich positief in de voorbereiding, hoewel die ondertussen enigszins moeizaam verloopt qua resultaten. Pro Vercelli speelde gisteren in een oefenwedstrijd 2-2 gelijk tegen het Zwitserse Bellinzona, na een paar dagen eerder 0-0 gelijkgespeeld te hebben tegen Borgosesia uit de Serie D. Aanvoerder Calvi gaf na het teleurstellende gelijkspel tegen Borgosesia al aan dat Pro Vercelli uit een ander vaatje moest gaan tappen en tegen Bellinzona, na vier speelrondes tweede in de Zwitserse Challenge League (tweede niveau), ging het gelukkig na een valse start alweer een stuk beter.

Pro Vercelli begon de wedstrijd met een andere tactiek dan gebruikelijk: met twee spelers, Carraro en Fabiano, achter een diepe spits, Di Piazza. De wedstrijd werd in de 13e minuut opengebroken toen Battaglia een crosspass van Guntensperger achter zijn eigen doelman werkte. Vervolgens slaagde Pro Vercelli erin gelijk te maken via Carraro die met een uiterste inspanning een voorzet van Fabiano raakschoot. Eerder in de wedstrijd blonk Carraro ook al uit met een adembenemende vrije trap met zijn rechter op de rand van de zestien. Na rust kwam Bellinzona in de 12e minuut weer op voorsprong, maar twee minuten later maakte Di Piazza met een volley alweer gelijk op precies aangeven van De Silvestro. Pro Vercelli kreeg niet veel later ook nog de kans om de winnende binnen te schieten na een prachtige combinatie tussen De Silvestro en Carraro, die onderuit werd gehaald in het strafschopgebied, maar de door Di Piazza genomen strafschop werd gestopt. 

Braghin beschikt over een brede en talentvolle selectie waar hij heel veel kanten mee op kan. En het zou niemand verbazen als binnenkort de puntjes op de i worden gezet met een laatste versterking. Vandaag werd bijvoorbeeld Riccardo Maniero (24 jaar en vorig seizoen uitkomend voor Serie B-winnaar Pescara) genoemd als versterking voor de spits. Op het veld mag de ploeg het hoe dan ook vanaf komende week laten zien als het er echt om gaat en kunnen dromen werkelijkheid worden.  

We durven te dromen, maar uiteraard bestaat de (kleine) kans dat Pro Vercelli het komend seizoen als verrassende promovendus niet gaat redden. Daar gaan we niet van uit, maar mocht het onverhoopt gebeuren dan heeft Pro Vercelli er binnen de mogelijkheden alles aan gedaan en treuren we niet zolang de spelers de mouwen hebben opgestroopt en tot het uiterste zijn gegaan.

Ondertussen prijs ik mij gelukkig met Giancarlo Romairone: onze football manager.

Oplaadwedstrijd en het grote talent Marciano

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Dit weekend speelde Pro Vercelli de eerste oefenwedstrijd tegen een club die ook uitkomt in de Serie B. In aanloop naar die wedstrijd werden op fcprovercelli.it de eerste twee trainingsweken door doelman Alex Valentini (foto links) van commentaar voorzien: "Het was afzien in Cantalupa en nu ook in Varallo Sesia. We moeten goed van start gaan, want de competitie is lang, zeer moeilijk en voor veel van ons nieuw, inclusief mijzelf. Met de recente aanwinsten, inclusief Scaglia en Cosenza, is het team grotendeels compleet: de kracht van de groep zal ons voornaamste wapen zijn. Net zoals gedurende het kampioenschap in de Prima Divisione. Van de nieuwe krachten kende ik Caridi al, maar ik moet zeggen dat iedereen bijdraagt aan een geweldig groepsgevoel. Mijn commentaar op het speelschema? Het zal speciaal zijn om dit avontuur te starten tegen Ternana, een solide ploeg die we de afgelopen maanden al twee keer getroffen hebben. Ik verwacht veel van de derby tegen Novara, want ik weet wat dat voor onze fans betekent. De wedstrijd tegen Cesena zal een goede test zijn: de beste manier om meteen gewend te raken aan de fascinerende competitie die de Serie B is."

Het oefenduel tegen Varese eindigde in een 1-1 gelijkspel. Pietro Iemmello speelde foutloos en liet weer zien een neusje voor de goal te hebben. In de 19e minuut van de wedstrijd profiteerde hij van een moment van onachtzaamheid in de Varese-defensie en verscheen vrij voor Varese-keeper Bressan, die hij met een precies schot passeerde. Matteo di Piazza was bij tijd en wijle onhoudbaar en liet zien afgetraind te zijn en in grote vorm te verkeren. Zijn blessureproblemen lijkt hij definitief achter zich te hebben gelaten. Umberto Germano was alom aanwezig en viel op met een prachtige combinatie met Manuel Scavone en een perfecte bal op Gaetano Caridi. Germano bleek in zeer goede conditie te steken, liet zien over longinhoud te beschikken en kende geen enkel gebrek aan scherpte; karakteristieken van een grote speler. Pro Vercelli ging ten aanval, terwijl Varese knullig achter de feiten aanliep. In de 42e minuut maakte Varese desalniettemin gelijk via een kopbal van centrale verdediger Magnus Troest. Elio De Silvestro miste nog een kans die hem op een presenteerblaadje werd aangereikt door de Varese-defensie. Francesco Cosenza maakte in de wedstrijd tegen Varese zijn officieuze debuut voor De Witte Leeuwen: "Deze wedstrijden zijn bedoeld om je op te laden. Ik heb mijn best gedaan. Reggina? Dat is nu het verleden. Hier heb ik een zeer goed samengestelde en betrokken groep aangetroffen. Dat is een belangrijke basis, we moeten er voor zorgen dat er weer een fantastische verdediging staat." Fabrizio Castori, coach van Varese, gaf ten slotte zijn impressie van Pro Vercelli na de oefenwedstrijd: "Pro Vercelli toonde vandaag enthousiasme op het veld, zoals bijna altijd het geval is bij nieuwkomers, en maakte het ons daarmee knap lastig."  


(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pro Vercelli trapte de eerste helft met de volgende elf spelers af: Valentini; Cancellotti, Calvi, Cosenza, Scaglia; Scavone, Battaglia, Germano; Caridi, Di Piazza; Iemmello. De tweede helft speelden: Miranda (foto links), Bencivenga, Ranellucci, Cosenza, Scaglia, Rosso, Marconi, Fabiano, Espinal, De Silvestro en Zigoni. Trainer Maurizio Braghin toonde zich na afloop tevreden over de eerste helft en constateerde dat zijn ploeg de tweede helft moeite had met het fysieke spel van de tegenstander. De ploeg had vooral geprobeerd het veld klein te houden. Voorts constateerde hij dat Cosenza en Scaglia geen enkele moeite ondervinden om aan te haken: "Zij zijn twee Serie B-spelers." Ondertussen is Pro Vercelli nog op zoek naar meer Serie B-spelers: een middenvelder van enig statuur en een ervaren spits. Namen die worden genoemd voor het middenveld zijn Michele Marcolini, Riccardo Allegretti en Riccardo Gissi. De mogelijke namen van een extra spits zijn Ciro Ginestra en Omar Torri. Ondertussen heeft Pro Vercelli ook enkele contracten vernieuwd: Marco Modolo en Andrea Marconi tekenden bij en ook Di Piazza zou een nieuwe aanbieding tegemoet kunnen zien.

Voorts trok Pro Vercelli onlangs nog twee grote talenten aan. Van Benevento kwam de 16-jarige centrale verdediger Davide Porcaro over, en uit de jeugd van Fiorentina kwam aanvallende middenvelder Paolo Marciano (17) naar Vercelli toe. Porcaro stond dit voorjaar in de belangstelling van AC Milan dat hem uitnodigde om in een jeugdteam mee te doen aan het jaarlijkse internationale toernooi om de Nereo Rocco Cup, waar in het verleden spelers zoals Raul, Riquelme, Pirlo, De Rossi en Maicon ook hun opwachting maakten. Marciano wordt als één van de grootste Italiaanse talenten uit zijn geboortejaar gezien. Hij werd afgelopen seizoen namens de jeugd van Fiorentina topscorer van het Vitulano-toernooi, dat Fiorentina won ten koste van Livorno. Zijn zaakwaarnemer Pasqualin zei eens over hem: "Marciano doet me denken aan Giovinco." 

Marciano werd op 9 maart 1995 geboren in Salerno, maar groeide op in Paestum, een oude stad gelegen in Campania en ooit onderdeel van het klassieke Griekenland. Hij zette zijn eerste stappen op het voetbalveld bij de lokale clubs Heraion Paestum, Spes Battipaglia en Gelbison Cilento di Val della Lucania. In deze regionale ploegen vielen Marciano's kwaliteiten voor het eerst op, zeker nadat hij voor deze drie ploegen zo'n honderd goals had gescoord. Empoli was de eerste profclub die aan hem trok en hem in 2006 naar Toscane haalde om deel uit te maken van de jeugdopleiding. In twee seizoenen scoorde hij 77 doelpunten voor De Blauwen. In het seizoen 2008/2009 keerde Marciano terug naar het Zuiden toen Napoli op zijn deur klopte. In de jeugdelftallen van Partenopei bleef Marciano doen waar hij goed in was: doelpunten maken (20 stuks). Opeens stond de jonge spelmaker in de belangstelling van de top: Barcelona, Olympique Lyon en Manchester United maakten hun belangstelling kenbaar voor het talent dat met Sebastian Giovinco van Juventus werd vergeleken. Fiorentina zat echter, zoals zo vaak bij Italiaanse jeugdspelers, op het vinkentouw en kaapte het talent voor de neuzen van de reuzen weg. Als aanvallende middenvelder met een neusje voor de goal scoorde hij in het seizoen 2009/2010 namens Viola 26 goals in diverse jeugdcompetitie en nog eens zes in diverse jeugdtoernooien, dus 32 goals in totaal. In het seizoen 2010/2011 bleef hij ook scoren en afgelopen seizoen werd Marciano een half jaar uitgeleend aan Taranto in de Prima Divisione (waar hij één wedstrijd op de bank mocht plaatsnemen).

Zijn prestaties vielen ook bij de Italiaanse bond op. Marciano speelde al wedstrijden voor Italië Onder-15 en Italie Onder-16. Zijn zaakwaarnemer beschreef hem in die periode als volgt: "Paolo is een belangrijke kracht. Hij kan op alle plekken in de aanval spelen of als aanvallende middenvelder afhankelijk van de tactiek die wordt gehanteerd. Voetballers zoals hij zijn zeldzaam, moeilijk te vinden. Ik ken maar weinig offensieve middenvelders die een gevoel voor doelpunten hebben zoals Paolo. Wat de vergelijking met Giovinco betreft, die klopt voor wat betreft zijn explosiviteit en fantasie, maar Paolo is linksbening terwijl Giovinco rechtsbenig is. Als ik hem vergelijk met een buitenlandse speler dan denk ik aan Messi, maar natuurlijk is het nog te vroeg om hem te vergelijken met deze Argentijnse kampioen. Ten slotte, wil ik opmerken dat Paolo niet alleen een excellente voetballer is, maar ook andere belangrijke zaken in het leven niet links laat liggen, zoals school, waar hij even ondernemend is en ook het maximale geeft net zoals hij dat in het veld doet."

Speelschema & Zeepaardjes

Bron: tuttoprovercelli.com

Afgelopen week is het speelschema van de Serie B voor het komende seizoen bepaald (zie hierboven). Het reguliere seizoen start voor Pro Vercelli op 25 augustus met een thuiswedstrijd tegen Ternana, kampioen van de Prima Divisione A en net als Pro Vercelli net gepromoveerd. “Het is niet echt nieuw voor ons om Ternana bij het debuut in de Serie B te treffen. Vorig jaar deden we het best aardig tegen die ploeg met een verlies en gelijkspel, wellicht dat het nu tijd is voor een succesje,” aldus voorzitter Secondo in reactie op de seizoenopener. Trainer Toscano van Ternana vond het nog te vroeg om uitspraken over de wedstrijd te doen. Wel uitte hij zijn waardering voor Pro Vercelli en ziet hij De Withemden als een ploeg die ook dit seizoen weer zou kunnen verrassen. In ieder geval verwacht hij dat beide ploegen gretig aan de seizoenstart zullen verschijnen. Na de wedstrijd tegen Ternana speelt Pro Vercelli uit tegen Reggina, thuis tegen Livorno en uit tegen Sassuolo. Dat zijn de wedstrijden waarin Pro Vercelli de voorsprong van drie punten op Novara meteen mag uitbouwen, want met die achterstand begint de buurman aan de competitie wegens puntenaftrek als gevolg van het Italiaanse voetbalschandaal. Overigens beginnen de huidige nummers 14 t/m 22 met een puntenaftrek vanwege dat schandaal. Clubs als Ascoli, Varese en Empoli hebben één punt in mindering gekregen en Grosseto, dat ik dit voorjaar nog bezocht, begint met maar liefst zes punten achterstand aan het nieuwe seizoen. Dat biedt kansen voor Pro Vercelli om bij een goede start naar boven te kijken in plaats van naar onderen. 

De eerste officiële wedstrijd van het seizoen zal echter al op 11 augustus worden gespeeld tegen Cesena voor de Coppa Italia. Dat is De Zeepaardjes vs. De Witte Leeuwen. Dat klinkt als een niet al te sterke tegenstander, maar vergist u niet. In de 15e eeuw beleefde Cesena een bloeiperiode onder het bewind van de krijgsheren Malatesta en dat is een naam om rekening mee te houden zoals wij na de afgelopen twee seizoenen weten. De voetbalclub is nog relatief jong, want werd in 1940 opgericht. In 1973 promoveerden de Cavallucci Marini voor het eerst naar de Serie A en speelden tot nog toe in totaal elf seizoenen op het hoogste niveau. Het beste seizoen was 1975/1976 toen Cesena als zesde eindigde en zich kwalificeerde voor Europees voetbal. Bekende spelers zoals Massimo Agostini, Adrian Mutu, Dario Hübner, Massimo Ambrosini, Emanuele Giaccherrini en Yutu Nagatomo droegen de afgelopen decennia het zwart-witte tenue van de club uit de stad aan de voet van de Apennijnen om de schouders. Afgelopen seizoen degradeerde de club uit de hoogste divisie en geldt op voorhand als een van de sterkere ploegen in de Serie B dit seizoen. Een prima testcase dus voor Braghin en zijn mannen en wie weet verrassen we inderdaad en bekeren we gewoon een ronde door. Forsa Pro!

Francesco Cosenza, hij is van ons!

Een dag na de definitieve overgang van Alberto Masi naar Juventus rondde Pro Vercelli de komst van een nieuwe centrale verdediger af: Francesco Cosenza (foto) is vanaf heden een Witte Leeuw.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Cosenza is een centrale verdediger met de fysieke weerbaarheid van een bokser. Ergens las ik dat zijn bijnaam Rambo is. Hij kan goed koppen en is in het verleden ook wel ingezet op de rechtsbackpositie. Hij is een product van de jeugdopleiding van Reggina en debuteerde namens die club op 14 november 2004 op 18-jarige leeftijd in een 1-0 bekeroverwinning op Roma. Daarna zwierf Cosenza door de lagere divisies bij clubs zoals Novara (C1), Melfi (C2) en Taranto (C1). In het seizoen 2007/2008 werd Cosenza uitgeleend aan Ravenna waar hij een prima seizoen draaide in de Serie B. Op 14 oktober 2007 maakte hij zijn eerste doelpunt als professional tegen Triestina en scoorde later dat seizoen ook nog tegen Chievo en Modena. Een seizoen later keerde hij terug bij Reggina in de Serie A. Op 1 november 2008 debuteerde hij in die competitie in een wedstrijd tegen Inter, wat meteen zijn enige en voorlopig laatste wedstrijd op dat niveau is geweest. In januari van dat seizoen vertrok Cosenza naar Avellino in de Serie B en een seizoen later kwam hij in die competitie uit voor Ancona. De afgelopen twee seizoenen keerde Cosenza weer terug op het oude nest. Bij Reggina speelde hij regelmatig in de Serie B, maar groeide hij nog niet uit tot een onomstreden basisspeler. Die uitdaging wacht hem nu bij Pro Vercelli.

Alberto Masi, hij was van ons!

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pro Vercelli en Juventus hebben een akkoord bereikt over de transfer van Alberto Masi (foto), waardoor de 19-jarige verdediger met de bijnaam De Nieuwe Nesta vanaf nu 100% eigendom van De Oude Dame is. De algemeen directeuren van Pro Vercelli en Juventus, Romairone en Marotta, hadden gisteren een afspraak in Turijn. Tijdens de lange bijeenkomst werd de definitieve overgang van Masi beklonken en overeenstemming bereikt over een financiële vergoeding voor De Withemden en de komst van Elio De Silvestro naar Vercelli in een gedeeld eigendomconstructie. De verwachting is dat Masi officieel voor Juventus zal debuteren in de wedstrijd om de Super Cup in Peking. Na terugkomst uit China zal Juventus besluiten of Masi definitief deel uit gaat maken van de eerste selectie of in aanmerking komt voor verhuur (waarbij Pro Vercelli mogelijk nog in beeld is.)
 
De carrière van Masi verloopt pijlsnel. Het product uit de jeugdopleiding van Sampdoria kwam in het seizoen 2009/2010 uit voor Lavagnese in de Serie D waar hij op slechts 17-jarige leeftijd 19 wedstrijden speelde en ervaring in een eerste elftal opdeed. Na dat seizoen keerde hij terug in Genua en speelde een seizoen in de Sampdoria-reserves. In de zomer van 2011 vertrok hij samen met rechtsback Tommaso Cancellotti naar Pro Vercelli in een gedeeld eigendom-deal, voor slechts 500 euro per speler en de gelegenheid om ervaring op te doen. Bij Pro Vercelli groeide Masi uit tot een steunpilaar in de verdediging en was hij basisspeler in het team dat via de play-offs promotie naar de Serie B afdwong. Uiteindelijk speelde hij 24 wedstrijden en scoorde hij één doelpunt in het magische witte shirt (met een kopbal scoorde hij de winnende goal tegen Pavia). In de blinde veiling aan het eind van afgelopen seizoen verwierf Pro Vercelli de transferrechten van Masi voor 345.000 euro en verkocht de helft ervan meteen door aan Juventus.

In zijn prille carrière bouwde Masi een reputatie op als kaartenpakker. Bij Pro Vercelli pakte hij afgelopen seizoen zelfs twee keer de rode kaart, maar na te zijn weggestuurd in de topwedstrijd tegen Ternana draaide Masi de knop definitief om en groeide hij uit tot een betrouwbare en solide verdediger die samen met zijn collega's achterin nauwelijks tegendoelpunten hoefde te incasseren. De voorbereiding van dit seizoen maakte hij al mee bij Juventus, waar hij aan de zijde van wereldkampioen Lucio en Uruguyaans international Caceres onmiddelijk standhield in oefenwedstrijden tegen Milan en Inter. Vanwege een blessure van die laatste en met het oog op een mogelijke schorsing van Bonucci als gevolg van het lopende onderzoek naar omkooppraktijken, was de uiteindelijk overgang van Masi een simpele optelsom van nut en noodzaak voor Juve.

Na de wedstrijden tegen Milan en Inter werd Masi op de website goal.com als volgt gekarakteriseerd:

Hij is een speler met een grote persoonlijkheid. Dat is dan ook zijn voornaamste kenmerk. Fysiek zit hij uitstekend in elkaar en hij is heel snel. Hij is vaardig in de lucht, heeft een buitengewoon positiegevoel en is goed met de bal aan beide voeten. Hij kan het beste worden vergeleken met Alessandro Nesta, omdat hij altijd met zijn hoofd omhoog speelt, intelligent beweegt en de bal letterlijk nooit weggeeft. Hij coacht goed in het veld en is in staat om het spel van achteruit op te zetten.

Alberto Masi komt in een mooi rijtje van Pro Vercelli-spelers terecht die de overstap van De Witte Leeuwen naar De Oude Dame maakten. Niet geheel toevallig kwam een aantal van die spelers de afgelopen periode op dit blog aan bod: Marcello Bertinetti, Giuseppe Servetto, Virginio Rosetta en Teobaldo Depetrini. De transfer van Masi is een nieuwe mijlpaal in de rijke historie van Pro Vercelli en markeert de transformatie die de club de afgelopen seizoenen heeft doorgemaakt: van zieltogende club in de Seconda Divisione naar een zelfbewuste profclub op niveau, waar talentontwikkeling centraal staat wat zich uitbetaalt in sportief succes, waardering en klinkende munt (naar verluidt is meer dan een miljoen euro gemoeid met de transfer). We wensen Masi het allerbeste toe en kijken verwachtingsvol uit naar de ontwikkeling van het grote talent De Silvestro in ons geliefde witte shirt.